Een maandje verder

Met de container die maar later en later komt en een aantal flink vervelende klussen die de aannemer echt snel moet oplossen (lekkende badkamer), is het bij tijd en wijle flink zuchten. Als dan ook Immigration nog moeilijk gaat doen over de verblijfsstatus van Tom als gevolg van 2 fouten door henzelf, ben je soms geneigd te denken ‘ eerste vliegtuig terug’. Maar die extreme momenten hebben gelukkig niet de overhand. Ze zullen zowieso wel grotendeels verdwijnen als onze eigen spullen hier zijn en het ‘gekampeer’ in eigen huis voorbij is. Het is zowieso toch een stuk anders dan de vorige keer toen we in Zambia kwamen. Geen luxe steun van de Ambassade, geen huis dat gewoon klaar is temidden van een volgroeide tuin. Dit voelt toch een beetje als de grote trek naar het westen. Pionieren en verzinnen op dagelijkse basis. We hebben ondertussen om onze eigen tuin omheind met een hek dat de hond straks binnen moet gaan houden. We hebben de stangen en buizen gekocht om de poort te maken. De lasser van Suntech, hier bij de buren, werkt nu tussen de bedrijven door aan ons hek. Ook hebben we een aardig bergje planten en bomen gekocht maar die vallen toch nog aardig in het niet. Uiteindelijk hebben we een vrij grote tuin die gewoon nog niet meer is dan een veredelde bouwput. We laten door de jongens een oude termietenheuvel afgraven omdat die altijd hele vruchtbare aarde bevat. Die wordt nu in een laag over het stuk grond gelegd om dan als basis te gaan dienen voor het gazon. We hebben ook een aantal flinke zakken gras gekocht en die uit laten zetten maar dat is, zo ver voor de regentijd die ergens in november begint, misschien een beetje ambitieus. Nu zijn we met de aannemer in gesprek over de bouw van ons gastenverblijfje (hinthint). We laten het gastenverblijfje het liefst door hem bouwen want het regelen van alle mensen en materialen is hier in de ‘ bush’ een hele klus maar natuurlijk is dat een stuk duurder dan het zelf regelen. Probleem is ook nog een de complete schaarste van cement. Met een groeiende economie is er een enorme vraag naar cement voor mensen die een huis willen bouwen. Dat is toch ook hier een van de beste beleggingen. Daarbij is de capaciteit van ’s lands enige (private) cementfabriek te beperkt. Daar wordt nu voor 120 miljoen dollar aan een uitbreiding gewerkt maar helaas vraagt die uitbreiding tot medio 2008 erg veel cement...... Daarbij worden er 2 grote nieuwe kopermijnen in het noorden van Zambia opgestart die ook bergen cement opslokken. Als je hier de grote weg opdraait kom je bijna elke dag wel een ‘convoi exceptionel’ tegen van 10-15 enorme diepladers die onderdelen vervoeren van gigantische kiepwagens voor de mijnen. Dus groei is mooi maar gaat vooralsnog toch ook zeker gepaard met schaarste. Ons eigen duurzaam energie trainings & information centrum groeit ook gestaag door. Het dak ligt er nagenoeg geheel op en in Tom’s hoofd groeit ook een steeds beter plaatje voor het verkrijgen van partners voor financiering & expertise. Een brochure en een website zijn in opbouw, naast het businessplan dat Tom vorig jaar afrondde.